Beslagvrije voet
Als er een vonnis tegen u is gewezen of een dwangbevel ten laste van u is uitgevaardigd, kan een gerechtsdeur- waarder, nadat deze stukken aan u zijn betekend en u verder in gebreke blijft met betalen, beslag op uw inkomsten (loon of uitkering) leggen. Uw werkgever of uitkeringsinstantie is wettelijk verplicht hieraan mee te werken.
Is er beslag op uw loon of uitkering gelegd, heeft u echter recht op een zogenaamde “beslagvrije voet”. Dat is een deel van het inkomen waarop geen beslag gelegd kan worden en dat ter beschikking van u moet blijven om zoveel mogelijk in uw kosten van levensonderhoud te voorzien.
In de wet zijn specifieke betalingen omschreven waarbij er sprake is van een beslagvrije voet. Het gaat over het algemeen over periodieke betalingen, zoals loon, uitkering of alimentatie.
In het algemeen bedraagt de beslagvrije voet 90% van de voor u geldende bijstandsnorm.
De hoogte van de beslagvrije voet kan per persoon verschillen.
De beslagvrije voet is afhankelijk van uw leefsituatie en de wet kent daarvoor drie categoriën, te weten: 1) alleen- staande, 2) alleenstaande met kinderen jonger dan 18 jaar en 3) gehuwden, samenwonenden en delers van een huishouden. Daarnaast kunnen bijvoorbeeld de hoogte van de door u te betalen huur, bijzondere ziektekosten- verzekeringen en de hoogte van de inkomsten van uw partner een rol spelen.
De beslagvrije voet kan alleen vastgesteld worden aan de hand van bekende gegevens. Normaal gesproken vult u een vragenformulier in en zo geeft u antwoord op die gegevens. Dat is in uw eigen belang, want.... als er geen gegevens bekend gemaakt worden, zal aan de hand van een standaardtabel de beslagvrije voet worden vast- gesteld en bestaat er tevens de mogelijkheid om de beslagvrije voet te halveren!